Zusterliefde

'Anna... Wil jij met mij naar de stad?' vraagt - of liever jengelt - je kleine zusje.

Vooruit, vandaag ben ik in een goede bui. Ook kleine zusjes moeten leren hoe te shoppen, maar je laat het echte werk vandaag achter wegen. Eerst de Hema, omdat zij dat zo leuk vind. Je slaat wat rotzooitjes in en een cadeautje voor het kleine meisje dat aan je hand bungelt. Je bent inderdaad de liefste zus van de hele wereld, vind je zelf.

Daarna is de H&M aan de beurt. Je kunt helaas niet aan de kinderafdeling ontkomen en zegt dat jullie nu echt moeten gaan. Maar dan opeens zie je ‘het licht’. Daar hangt het meest schattige, meest adorabele rokje dat je ondergesneeuwde ik-ben-een-prinses-gevoelens uit de kleuterklassen weer naar boven haalt. Je trekt een sprintje en kijkt of er ook een wat grotere maat tussen hangt. 164, het proberen waard. Je propt je meteen in de nog kleinere kinderpashokjes. Hij zit als gegoten, waarschijnlijk iets korter dan bedoeld, but who cares? Na nog wat truitjes mee gegrist te hebben, sta je bij de kassa. Je krijgt het warm van binnen en daar is dan het overheerlijke ik-ben-verliefd-gevoel. Als dat lekkere ding achter de kassa je ook nog eens een dikke knipoog geeft, kan je dag niet meer stuk. Niet alleen een stuk zelfverzekerder, maar ook met een hoger originaliteitsgevoel stap je de winkel uit.

De volgende dag word je overspoeld met complimentjes. Je staat in het middelpunt van alle aandacht. En dat alles dankzij je nu opeens toch wel lieve zusje. Zonder haar was je nooit in de buurt van de kinderafdeling gekomen. Dat is nog eens zusterliefde.